Tedaviyi bir geleneksel tedavi veyahut da klasik tedavi yaklaşımı, bir de modern tedavi yaklaşımı olarak ikiye ayırmak lazım. Geleneksel tedavide hekimler olayların biyolojik olayların biraz daha durulmasını ve bir plato çizdiği bir klinik tabloyu beklerler. Bu da doğumdan sonra birkaç seneyi alır. Ancak modern yaklaşım, ki bizim bugün tasvip ettiğimiz ve uygulamaya çalıştığımız tedavi yönteminde ise doğumdan sonra ilk üç ay içerisinde çocuk kolunu bükemiyorsa, bizim biseps dediğimiz tendonda veya adelede iyileşme dönmemişse burada alarmı olmalı ve erken mikro cerrahi dediğimiz sinirin, brakial pleksusun mikroskop altında gözden geçirilmesi ve gerektiğinde onarımı düşünülmelidir. Eğer bu kolunu bükememe ile birlikte gözde de bulgular varsa, bu biraz daha ciddi bir durumu bize gösterir. Ve altı ay içerisinde yine yukarıda brakial pleksus dediğimiz sinir ağının açılıp mikroskop altında incelenerek diğer çeşitli teşhis ve tanı yöntemlerini kullanarak tekrar onarımı gündeme gelebilir. Biz buna erken mikro cerrahi ile onarım dönemi diyoruz. Bunun dışında eğer kolunu bükebiliyor da gözünde herhangi bir bulgu yoksa, diğer araştırma yöntemlerinin sonuçları biraz daha rahatlatıcıysa bu erken mikro cerrahi onarım devresini 9 aya uzatabiliriz. Ancak bu dönem içerisinde mutlaka fizik tedavi ve rehabilitasyon programı çocuk almalıdır. Bunun dışında demek ki doğumdan sonra 3 ay ile 9 ay erken mikro cerrahi dönemini oluşturur. Bunun dışında 2 yaşa kadar olan dönemde belirli kasılmalar, belirli kontaktür dediğimiz sınırlandırmalar, belirli gevşetme ameliyatları ile bir noktaya getirilebilir. Daha ileri dönemde, 24 ile 36 ay arasında ise eğer belirli bir fonksiyon eksikse, bunlar tendon transferi dediğimiz ameliyat yöntemleri ile yine düzeltilebilir. 60. aydan sonra, çocuk büyüdükten sonra artık yumuşak doku onarımı teknikleri biraz daha geri plana alınır, kemik düzeltmeleri ile yine normale yakın bir ekstremite kazanmaya çalışılabilir.